Tarot of Marseilles : Τα ταρώ καταστρώματα χρονολογούνται από το 1557, αλλά δεν άρχισαν να κερδίζουν έλξη μέχρι τουλάχιστον τον δέκατο όγδοο αιώνα. Τα Tarot de Marseilles αφηγείται την ιστορία ενός καταστρώματος που δημιουργήθηκε με σκοπό τη μαντεία.

Το έτος 1709 είναι γνωστό κυρίως για το βαρύ χειμώνα . Στις αρχές Ιανουαρίου, το θερμόμετρο έπεσε, οδηγώντας στο Le Grand Hiver, τρεις μήνες από τον πιο κρύο καιρό που είχε δει η Ευρώπη στα τελευταία 500 χρόνια. Όπως συμβαίνει, το 1709 ήταν επίσης η χρονιά που ο Pierre Madenié, κύριος κατασκευαστής καρτών για τον Λόρδο Δούκα της Βουργουνδίας, δημιούργησε μια τράπουλα Ταρώ που μια μέρα θα ονομαζόταν Tarot de Marseille, μια τράπουλα που θεωρείται από πολλούς ως μια από τις πιο όμορφες του είδους της .

Παρόλο που υπάρχουν ενδείξεις ότι οι κάρτες Ταρώ χρησιμοποιούνταν από την αρχή για μαντεία, η τράπουλα του Pierre Madenié δημιουργήθηκε κυρίως για σκοπούς παιχνιδιού. Τα τυχερά παιχνίδια ήταν τότε, και ήταν για κάποιο διάστημα, ένα από τα πιο δημοφιλή χόμπι στη νότια Γαλλία. Αιώνες πριν από την έλευση του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης, ήταν συνηθισμένο να συγκεντρώνονται οι αριστοκράτες στα σαλόνια και για ώρες να συζητούν για τα σημαντικά θέματα της ημέρας. Τις κρύες νύχτες του χειμώνα, συχνά βρίσκονταν μαζεμένοι σε ένα τραπέζι για χαρτιά παίζοντας ένα παιχνίδι Ταρώ δίπλα στην φωτιά και το τζάκι .

Το παιχνίδι με χαρτιά ήταν δημοφιλές όχι μόνο για της κυρίες της εποχής αλλά και για άτομα όλων των ηλικιών από όλα τα επίπεδα της κοινωνίας. Δεδομένης της μεγάλης ζήτησης, οι εταιρείες δημιουργίας καρτών ξεπήδησαν σε όλη την Ευρώπη, ειδικά στη νότια Γαλλία. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο Pierre Madenié επένδυσε όλα του τα χρήματα στο τυπογραφείο του στο Dijon. Γνωστός σε όλη την πόλη για την ποιότητα του έργου του, ο Madenié τελικά ξεχωρίστηκε από τον Λόρδο Duke, κυβερνήτη της επαρχίας της Βουργουνδίας, ο οποίος του ανέθεσε να γίνει ο αποκλειστικός κατασκευαστής καρτών για την οικογένειά του.

Ο Pierre Madenié χρησιμοποίησε μια μέθοδο γνωστή ως εκτύπωση μπλοκ για να δημιουργήσει τα τραπουλόχαρτά του – μια μέθοδος που χρειάστηκε όχι λιγότεροι από τέσσερις κύριους τεχνίτες: κατασκευαστής χαρτιού, σχεδιαστής, κόπτης και εκτυπωτής. Αρχικά, ο σχεδιαστής σχεδίασε τις εικόνες σε μαύρη γραμμή σε ένα μπλοκ από λεπτόκοκκο ξύλο (αχλάδι, μήλο ή πεύκο). Για κάρτες Ταρώ, τα τετράγωνα είναι αρκετά μεγάλα, με πολλές σειρές καρτών λαξευμένες σε ένα μόνο κομμάτι ξύλου.

Στη συνέχεια, ο κόφτης σκάλιζε το ξύλο, αφήνοντας ανυψωμένες της άκρες που τότε καλύφθηκαν με μελάνι. Στη συνέχεια, τοποθετήθηκε χαρτί πάνω από αυτές τις ανυψωμένες εικόνες και τρίβονταν με ένα ξύλινο εργαλείο για τη μεταφορά του μελανιού. Όταν το μελάνι ήταν στεγνό, οι εικόνες χρωματίστηκαν με το χέρι ή με διάτρητα. Όταν χρησιμοποιήθηκαν στένσιλ, το χρώμα εφαρμόστηκε με βούρτσα. Μόλις στεγνώσουν, οι κάρτες κόπηκαν και κολλήθηκαν σε βαρύ χαρτί.
Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι παρόλο που οι κάρτες Tarot της Madenié κατασκευάστηκαν στη Ντιζόν, θα ονομάζονταν τελικά Tarot de Marseille. Αυτό συμβαίνει επειδή, δεκαετίες αργότερα, οι Ευρωπαίοι αποκρυφιστές θα επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους στη μελέτη των καταστρώσεων του Ταρώ που είχαν παραχθεί στη Μασσαλία. Στην πληρότητα του χρόνου, ο όρος Tarot de Marseille εφαρμόστηκε σε όλα τα καταστρώματα που μοιράζονταν την ίδια δομή, στυλ και εικόνες και όχι σε οποιοδήποτε κατάστρωμα.

Τα κοινά χαρακτηριστικά Tarot de Marseille περιλαμβάνουν: κάρτες ατού με γαλλικούς τίτλους τυπωμένους σε στυλιζαρισμένες λατινικές γραμματοσειρές στο κάτω μέρος κάθε κάρτας (εκτός από τον αριθμό XIII, μια  φιγούρα σκελετού που δεν ονομάζεται). μια σταθερή σειρά, καθορισμένη με λατινικούς αριθμούς που εμφανίζονται στο πάνω μέρος κάθε κάρτας (εκτός από το ανόητο, το οποίο είναι το 0 ) · και θέματα που προέρχονται από βιβλικές διδασκαλίες, κοσμικές εικόνες και πολιτιστικές φιγούρες που θα ήταν πολύ γνωστές τη στιγμή που δημιουργήθηκαν οι κάρτες.

Υπάρχουν πολλά στοιχεία που διακρίνουν ένα κατάστρωμα Madenié από άλλες εκδόσεις του Tarot de Marseille. Σε απαλό κρεμώδες φόντο, τα χρώματα των εικόνων που μοιάζουν με κόσμημα – βαθύ ρουμπίνι, σμαραγδένιο πράσινο, ζαφείρι και αντίκες χρυσό – είναι πλουσιότερα και πιο ζωντανά από ό, τι στα επόμενα καταστρώματα. Τα πρόσωπα στις κάρτες του ατού και τις απλές κάρτες  φέρονται πιο ευτυχισμένες, πιο φιλικές εκφράσεις από αυτές των άλλων καταστρωμάτων που ακολούθησαν , οι οποίες μπορεί να φαίνονται έντονες, ακόμα και ζοφερές.

Οι κάρτες του Pierre Madenié είναι αναγνωρίσιμες και από πολλά άλλα χαρακτηριστικά. Η λεπτή, ρευστή γραμμή βεβαιώνει το ελαφρύ, σίγουρο άγγιγμα του χαράκτη. Το αρσενικό στην κάρτα Lover φοράει ένα χιτώνα στο κάτω μέρος με σχέδιο ζιγκ-ζαγκ αντί για ρίγες που απεικονίζονται σε άλλες τράπουλες του Ταρώ ντε Μασσαλίας, και τα μαλλιά του κοριτσιού αποτελούνται από καλά καθορισμένες μπούκλες αντί για ακατέργαστους αλληλένδετους κύκλους. Διαθέτει πιο καλά καθορισμένα μοτίβα στο ύφασμα, δείχνοντας την προηγμένη ικανότητα και επιπλέον φροντίδα που υπήρχε στο σκάλισμα των μπλοκ. Το αρχικό κατάστρωμα Madenié μπορεί να δει στο Εθνικό Μουσείο της Ελβετίας στη Ζυρίχη της Ελβετίας.

Πάρε μία πρόβλεψη ΕΔΩ :